Οδηγός ROI

Το κόστος του να μην κάνεις τίποτα

ThisFish-Demand-Drivers

Πίνακας περιεχομένων

Ποιο είναι το κόστος της απραξίας; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να θέτουν στον εαυτό τους πολλά στελέχη θαλασσινών, καθώς η πανδημία έχει επιταχύνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό σε όλους τους κλάδους.

"Οι εταιρείες που δεν είχαν εφαρμόσει τη Βιομηχανία 4.0 [ψηφιοποίηση] πριν από την COVID-19 είχαν μια κλήση αφύπνισης", αναφέρει η παγκόσμια εταιρεία συμβούλων McKinsey. Στην πιο πρόσφατη έρευνά της, η McKinsey διαπίστωσε ότι το 56% των ερωτηθέντων που δεν είχαν εφαρμόσει ψηφιακές τεχνολογίες πριν από την COVID-19 βρέθηκαν "περιορισμένοι στην ικανότητά τους να ανταποκριθούν στην COVID-19".

Η πανδημία αύξησε την αξία της εξ αποστάσεως εποπτείας των επιχειρήσεων, του ηλεκτρονικού εμπορίου και της πρόσβασης σε πραγματικό χρόνο σε δεδομένα της αλυσίδας εφοδιασμού. Ένα άλλο έρευνα της Deloitte έδειξε ότι το 94% των στελεχών συμφώνησαν ότι "ο ψηφιακός μετασχηματισμός αποτελεί κορυφαία στρατηγική προτεραιότητα στον οργανισμό μου".

Στα οικονομικά, το να μην κάνεις τίποτα μπορεί να έχει ένα "κόστος ευκαιρίας". Για τις εταιρείες θαλασσινών, η μη μετάβαση σε ψηφιακά συστήματα και ηλεκτρονική ιχνηλασιμότητα μπορεί να σας κοστίσει πελάτες, να αυξήσει το λειτουργικό κόστος και να εμποδίσει την αύξηση των εσόδων.

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το κόστος ευκαιρίας της μη ψηφιοποίησης αυξάνεται, ιδίως καθώς η πανδημία έχει επιταχύνει τη στροφή προς το ηλεκτρονικό εμπόριο και την ηλεκτρονική εφοδιαστική και διανομή. Επιπλέον, οι καταναλωτές "αλλάζουν μάρκες με πρωτοφανείς ρυθμούς", σύμφωνα με μια άλλη Έρευνα της McKinsey. Υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση από την αγορά και τη νομοθεσία για διαφάνεια στα προϊόντα που αγοράζουμε. Όλο και περισσότεροι καταναλωτές θέλουν να γνωρίζουν αν τα προϊόντα τους είναι βιώσιμα και κοινωνικά υπεύθυνα. Και οι κυβερνήσεις ακούνε.

Πράγματι, τον Δεκέμβριο, το εθνικό νομοθετικό σώμα της Ιαπωνίας ψήφισε νόμο για την απαγόρευση της εισαγωγής παράνομων, αδήλωτων και ανεξέλεγκτων (IUU) θαλασσινών. Η Ε.Ε. ήταν η πρώτη που ψήφισε αυτού του είδους τον νόμο το 2010, ακολουθούμενη από το πρόγραμμα παρακολούθησης της εισαγωγής θαλασσινών στις ΗΠΑ (SIMP) το 2018. Τον Μάιο, ένα νέο διακομματικό νομοσχέδιο, με την ονομασία Illegal Fishing and Forced Labor Prevention Act, εισήχθη στο αμερικανικό Κογκρέσο για την επέκταση του SIMP ώστε να συμπεριλάβει όλα τα είδη και να ενισχύσει τη διαφάνεια της αλυσίδας εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένων νέων κανόνων δημοσιοποίησης δεδομένων. Το νομοσχέδιο προτείνει επίσης την εφαρμογή τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης και μηχανικής μάθησης αιχμής για την αποτελεσματικότερη σύλληψη των παραβατών και τη δημοσίευση των ονομάτων τους.

Το 2019, μια έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τον κλάδο του τόνου του Ισημερινού διαπίστωσε ότι υπήρχαν "σοβαρές ελλείψεις όσον αφορά τον έλεγχο, ιδίως όσον αφορά τη δραστηριότητα των βιομηχανιών αλιείας και μεταποίησης τόνου. Οι ελλείψεις αυτές υπονομεύουν την αξιοπιστία του συστήματος ιχνηλασιμότητας στο οποίο βασίζεται η πιστοποίηση της νομιμότητας των αλιευμάτων". Τώρα ο Ισημερινός αυστηροποιεί και αυτός τους αλιευτικούς του νόμους.

Από το 2018, οι εξαγωγές κονσερβοποιημένου και διατηρημένου τόνου από τον Ισημερινό έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από 50 τοις εκατό. Μόνο κατά το πρώτο τρίμηνο του 2020, οι εισαγωγές κονσερβοποιημένου τόνου στην Ε.Ε. αυξήθηκαν κατά 23%, κυρίως λόγω των αγορών λόγω πανδημίας. Μια απαγόρευση της Ε.Ε. στον τόνο του Ισημερινού θα ήταν καταστροφική για την εθνική βιομηχανία τόνου. Το κόστος ευκαιρίας θα ήταν αστρονομικό.

Οι λιανοπωλητές και οι εισαγωγείς της Ε.Ε. και των ΗΠΑ έχουν πλέον δημιουργήσει το Παγκόσμια Συμμαχία για τον Τόνο να συνεχίσει να πιέζει για βελτιώσεις ώστε "να διασφαλιστεί η αποτελεσματική ιχνηλασιμότητα... η οποία στηρίζει τις προσπάθειες αειφορίας, καθώς δημιουργεί διαφάνεια και υπευθυνότητα στην αλυσίδα εφοδιασμού". Η ALDI, για παράδειγμα, έχει δώσει εντολή στους προμηθευτές θαλασσινών να "υποχρεούνται συμβατικά να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με ολόκληρη την αλυσίδα αξίας του σχετικού προϊόντος" και έχουν μάλιστα δημιουργήσει ένα διαδικτυακή πλατφόρμα να εντοπίσουμε τα θαλασσινά στην προέλευσή τους.

Υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας που έχει έρθει πρόσφατα στο προσκήνιο και οδηγεί την ψηφιοποίηση: η αλυσίδα μπλοκ (blockchain). Τεράστια διαφημιστική εκστρατεία έχει αναπτυχθεί γύρω από αυτή την τεχνολογία κατανεμημένου λογιστικού βιβλίου για τη βελτίωση της αυθεντικότητας και της ασφάλειας των δεδομένων της αλυσίδας εφοδιασμού. Περίπου 15 εταιρείες τεχνολογίας προσφέρουν πλέον λύσεις blockchain στον κλάδο των θαλασσινών. Η Sustainable Shrimp Partnership (SSP) του Ισημερινού, για παράδειγμα, ξεκίνησε την ιχνηλασιμότητα blockchain με IBM Food Trust το 2020, παρέχοντας στους καταναλωτές έναν κωδικό QR για να εντοπίζουν την προέλευση του προϊόντος τους.

"Εκπληκτικά, η πανδημία δημιούργησε την ανάγκη να διαβεβαιώσουμε τους πελάτες μας ότι το προϊόν ήταν ασφαλές", δήλωσε στο The Fish Site ο José Antonio Camposano, εκτελεστικός διευθυντής της Sustainable Shrimp Partnership. "Και, εν μέσω αυτής της συζήτησης, αδράξαμε την ευκαιρία να τους παρουσιάσουμε πολύ περισσότερες πληροφορίες που πιστεύουμε ότι τους δίνουν αξία".

Καθώς η ζήτηση της αγοράς και των κανονισμών για ηλεκτρονική ιχνηλασιμότητα αυξάνεται, το κόστος ευκαιρίας της αδράνειας αυξάνεται, ιδίως αν οι ανταγωνιστές σας επωφεληθούν από τις ψηφιακές τεχνολογίες που τους επιτρέπουν να κερδίσουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και αφοσίωση από τους πελάτες.

Το κόστος ευκαιρίας εκδηλώνεται συχνά με ένα ενστικτώδες ανθρώπινο συναίσθημα: τον φόβο ή ακριβέστερα τον φόβο της απώλειας (FOMO). Αυτό θα είναι πιθανότατα ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες του ψηφιακού μετασχηματισμού, καθώς οι πρώτοι που θα υιοθετήσουν το φαινόμενο δημιουργούν φόβο στον υπόλοιπο κλάδο.

Λογότυπο

Ενημερωθείτε για την έρευνά μας, τα βίντεο και τα τελευταία νέα της τεχνολογίας και τις γνώσεις του κλάδου.

Στέλνουμε το Catch-Up τουλάχιστον μία φορά ανά τρίμηνο. 🐟

*