Πράγματι, τα συναισθήματα είναι πιθανότατα το τελευταίο πράγμα που σκέφτονται οι αρχηγοί της βιομηχανίας θαλασσινών όταν σκέφτονται τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Ωστόσο, τα συναισθήματα - τα απτά, ακατέργαστα συναισθήματα - είναι ακριβώς αυτά που καθοδηγούν τις αποφάσεις σε αυτόν τον κλάδο, ειδικά γύρω από την τεχνολογία.
Βρισκόμαστε σε μια βιομηχανία υψηλού κινδύνου, δεδομένου ότι οι τιμές των πρώτων υλών κυμαίνονται σχεδόν τόσο έντονα όσο και ο καιρός, καταστρέφοντας τόσο τις περιουσίες όσο και τα αλιευτικά σκάφη, αντίστοιχα. Ο φόβος είναι ένα κυρίαρχο συναίσθημα.
Πάρτε, για παράδειγμα, τα συστήματα παρακολούθησης σκαφών (VMS). Πολλά από αυτά είναι εξοπλισμένα με εντοπιστές έκτακτης ανάγκης, ελπίζοντας ότι ο φόβος των αλιέων για βύθιση θα ξεπεράσει το φόβο τους για επιτήρηση και θα ωθήσει στην υιοθέτηση τεχνολογιών εντοπισμού.
Τα συναισθήματά μας καθοδηγούν τη λήψη αποφάσεων με τη λογική πλευρά του εγκεφάλου μας να δικαιολογεί αργότερα την αρχική μας γνωστική προκατάληψη. Σύμφωνα με τα λόγια του ψυχολόγου Jonathan Haidt: "Η συναισθηματική ουρά κουνάει τον λογικό σκύλο".
Ήρθε λοιπόν η ώρα να μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας.
Εκτός από το φόβο, το άλλο κυρίαρχο συναίσθημα που βλέπω όταν επισκέπτομαι μονάδες επεξεργασίας θαλασσινών είναι το άγχος, το οποίο, είναι ενδιαφέρον, είναι αυτό που νιώθουμε όταν προσπαθούμε να καταπιέσουμε τα συναισθήματά μας. Αυτό δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη σε μια υποτιθέμενη στωική βιομηχανία. Ο φόβος και το άγχος τροφοδοτούνται από το απρόβλεπτο των θαλασσινών, τόσο όσον αφορά την προσφορά όσο και την ποιότητα.
Είναι μια ιδιαίτερα αγχωτική ύπαρξη για τους υπεύθυνους ποιοτικού ελέγχου που πρέπει να περιηγηθούν σε έναν ακαταλαβίστικο αριθμό πιστοποιήσεων, κανονισμών και προδιαγραφών. Ένας υπεύθυνος QC μου έδειξε κάποτε ένα φύλλο Excel με 352 αλιευτικά σκάφη (γραμμές) με 42 διαφορετικές προδιαγραφές εμπορικών σημάτων (στήλες), στις οποίες τα σκάφη έπρεπε να συμμορφωθούν. Αυτό δημιούργησε ένα υπολογιστικό φύλλο με 14.784 κελιά. Ο υπεύθυνος QC έπρεπε να ελέγχει χειροκίνητα κάθε εντολή παραγωγής σε σχέση με αυτόν τον πίνακα συμμόρφωσης, μια δοκιμασία που κουράζει το μυαλό και προκαλεί άγχος.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι έγιναν λάθη που κόστισαν ακριβά, τόσο οικονομικά όσο και συναισθηματικά. Τα εμπορευματοκιβώτια μπορεί να υπόκεινται σε υψηλότερους δασμούς ή να απορρίπτονται από τους πελάτες λόγω μη συμμόρφωσης. Ο υπεύθυνος του QC είχε φτάσει σε σημείο να δακρύσει μερικές φορές.
Μέρος του προβλήματος είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Μου έχουν πει οικονομικοί διευθυντές ότι δεν εμπιστεύονται τα δεδομένα που προέρχονται από τους διευθυντές παραγωγής, οι οποίοι, με τη σειρά τους, μου λένε ότι δεν εμπιστεύονται τους επόπτες που επιβλέπουν τη συλλογή δεδομένων στο εργοστάσιο. Οι αποδόσεις της παραγωγής αυξομειώνονται ανεξήγητα, επιδεινώνοντας τις σχέσεις και διαβρώνοντας την εμπιστοσύνη.
Τα τελευταία χρόνια έχω συναντήσει εκατοντάδες διευθυντές σε επιχειρήσεις επεξεργασίας θαλασσινών. Ποια είναι η συναισθηματική τους αντίδραση στις ψηφιακές τεχνολογίες; Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι είναι συντριπτικά αρνητική, δεδομένου του πόσο αναλογικός είναι ο κλάδος. Ωστόσο, είναι ακριβώς το αντίθετο.
Η τεχνολογία είναι πλέον τόσο διαδεδομένη που οι περισσότεροι διευθυντές κατανοούν διαισθητικά πώς θα μπορούσε να βοηθήσει τη δουλειά τους. Τα ακριβή ψηφιακά δεδομένα σε πραγματικό χρόνο δημιουργούν διαφάνεια και, με τη σειρά τους, εμπιστοσύνη. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εντοπίζει τα λάθη και να επικυρώνει αμέσως αν η εργασία γίνεται σωστά, μειώνοντας τον φόβο των λαθών. Οι ζωντανοί πίνακες ελέγχου και οι αυτοματοποιημένες ειδοποιήσεις κάνουν τους διευθυντές να αισθάνονται περισσότερο ελεγχόμενοι. Η ψηφιοποίηση μπορεί να εξαλείψει πολλή γραφειοκρατία, απαλλάσσοντας τους διευθυντές από την αγγαρεία και την πλήξη. Όλα αυτά είναι μια καλή αίσθηση.
Κατά ειρωνικό τρόπο, το τμήμα πληροφορικής συχνά αντιδρά αρνητικά στον ψηφιακό μετασχηματισμό. Ένας τρίτος πάροχος τεχνολογίας μπορεί συχνά να εκθέσει τους διευθυντές πληροφορικής σε αυξημένο έλεγχο, δεδομένου ότι οι περισσότερες εταιρείες θαλασσινών δεν έχουν το τεχνικό βάθος για να κατανοήσουν ή να αμφισβητήσουν τους δικούς τους διευθυντές πληροφορικής. Οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες θα μπορούσαν επίσης να αυξήσουν το φόρτο εργασίας και την πολυπλοκότητα για τους διευθυντές πληροφορικής, δημιουργώντας άγχος.
Στον ψηφιακό μετασχηματισμό, οι άνθρωποι συνήθως φοβούνται περισσότερο το κομμάτι του "μετασχηματισμού" παρά το "ψηφιακό". Μερικοί άνθρωποι απλώς φοβούνται την αλλαγή, ψηφιακή ή άλλη. Με την πάροδο του χρόνου, η τεχνοφοβία θα μειωθεί, ιδίως μεταξύ των νεότερων "ψηφιακών ιθαγενών".
Ένας άλλος τύπος τεχνοφοβίας είναι ο φόβος ότι κάποιος θα χάσει τη δουλειά του από ένα ρομπότ. Ωστόσο, αρκετοί διευθυντές εργοστασίων στη Νοτιοανατολική Ασία μου εξέφρασαν το φόβο τους για τη συρρίκνωση της δεξαμενής εργατικού δυναμικού, καθώς όλο και λιγότεροι Ταϊλανδοί, Ινδονήσιοι και Φιλιππινέζοι θέλουν να εργαστούν στην επεξεργασία θαλασσινών. Οι εταιρείες αγωνίζονται να καλύψουν θέσεις εργασίας. Επιπλέον, η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι αρκετά προηγμένη ώστε να αναλάβει πραγματικά θέσεις υψηλής εξειδίκευσης. Σε αυτό το σημείο, η τεχνητή νοημοσύνη είναι περισσότερο σαν ένας ψηφιακός βοηθός που θα σας κάνει πιο έξυπνους, πιο γρήγορους και πιο παραγωγικούς. (Διαβάστε αυτό Άρθρο του Harvard Business Review για περισσότερα.)
Ένα τελευταίο βασικό συναίσθημα που πρέπει να αναφερθεί είναι η αηδία, ένα ένστικτο επιβίωσης για να αποβάλλουμε κάτι τοξικό για εμάς. Για παράδειγμα, οι απαίσιες μυρωδιές και τα ζεστά, υγρά περιβάλλοντα είναι αηδιαστικά και, δυστυχώς, συχνά συνδέονται με την επεξεργασία θαλασσινών. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι αυτές οι φυσικές συνθήκες αποτελούν περιοριστικό παράγοντα για την πρόσληψη της επόμενης γενιάς ηγετών στη βιομηχανία θαλασσινών.
Πολλοί νέοι της χιλιετίας αναζητούν εργασία με βαθύ νόημα, και τι πιο ουσιαστικό από την παραγωγή τροφίμων για την ανθρωπότητα. Ωστόσο, ένας διευθυντής εργοστασίου σε ένα κονσερβοποιείο τόνου στο General Santos των Φιλιππίνων, μου εξήγησε κάποτε τις προκλήσεις για την πρόσληψη φοιτητών από τεχνικές σχολές σε θέσεις διοίκησης εισαγωγικού επιπέδου. Πολλοί φοιτητές αποθαρρύνονταν -ίσως και να αηδίαζαν- από τα αρχαϊκά συστήματα πληροφορικής της εταιρείας, την ξεπερασμένη σκέψη και τη θλιβερή γραφειοκρατία. Αυτός ο διευθυντής σκέφτηκε ότι η υιοθέτηση περισσότερων ψηφιακών τεχνολογιών θα μπορούσε να βοηθήσει να εμπνεύσει τους νέους απόφοιτους σε μια καριέρα στα θαλασσινά.
Και αυτό είναι που πρέπει να κάνει η τεχνολογία, να μας εμπνέει για την επίτευξη ενός καλύτερου μέλλοντος.
